Melle en Helena weten het niet meer. Ze hadden een hele goede relatie totdat Melle zijn baan kwijtraakte. Sindsdien zit Melle 24/7 op het internet en is hij bezig met solliciteren. In de tussentijd doet hij cursussen ‘om zijn kansen op de banenmarkt te vergroten’. Helena is IC-verpleegkundige en werkt 28 uur per week in wisseldiensten. Ze hebben 2 kinderen van 7 en 5. Melle is nu anderhalf jaar werkeloos en het vreet aan hem. Hij heeft een mooie financiële regeling meegekregen van zijn vorige baas, een grote verzekeraar, maar hij moet nu weer aan de slag om niet in de financiële problemen te komen. Maar Helena ziet hun relatie langzaam maar zeker afbrokkelen. Ze kon zich in het begin nog voorstellen dat hij er zoveel werk van maakte, maar nu mist ze hem. Hij heeft geen oog meer voor haar, voor haar werk, en niet voor de kinderen. Melle daarentegen vindt dat hij alles moet doen om weer aan een baan te komen en hij vindt dat Helena hem daar niet genoeg in ondersteunt. Lees een voorbeeld van een typische conversatie die Melle en Helena hebben:
Helena: ik mis je als je de hele tijd maar achter de computer zit. Je hebt geen aandacht voor mij, praat niet met me, we gaan niet tegelijk naar bed…. Ik vind er zo niks meer aan!
Melle: Je weet dat ik alleen maar mijn best doe om weer aan de slag te gaan, je ondersteunt me niet, je zeurt alleen maar. Wil je dat we het huis binnenkort moeten verkopen?
Helena: nee natuurlijk niet, maar als we niet uitkijken moeten we het huis verkopen omdat ons huwelijk naar de knoppen is…
Melle: O ja, lekker is dat, jij gaat er dus al van uit dat we het huis moeten verkopen!
Wat gebeurt hier?
Beide partners hebben natuurlijk een beetje gelijk in deze situatie. Melle laat zich leiden door de angst dat er geen geld is om de hypotheek te betalen, en Helena laat zich leiden door de angst dat hun relatie afbrokkelt omdat ze zo weinig echt contact hebben. Melle en Helena zijn beide andere personen en de kans dat ze hier helemaal uitkomen is erg klein. Wat ze wel kunnen doen is kijken of ze kunnen accepteren dat de ander er op die manier instaat. Dat kan alleen maar als in de communicatie duidelijk wordt waarom Melle zo bang is voor hun financiële situatie en waarom Helena zo bang is voor te weinig contact in de relatie. Dat kan alleen als zij in hun communicatie eerlijk aangeven wat er bij henzelf aan de hand is, en niet de ander proberen te veranderen. Dit zou dan een voorbeeld van hun discussie kunnen zijn:
Helena: Ik mis je als je de hele tijd achter de computer zit, ik heb behoefte aan je aandacht, aan een knuffel, ik ben bang dat we anders steeds verder uit elkaar groeien…. (ze geeft aan wat haar angst is en wat haar behoefte is, ze geeft daarmee geen kritiek op de persoon van Melle)
Melle: Ik moet echt zo snel mogelijk weer aan de slag. Ik krijg anders visioenen dat we ons huis moeten verkopen, dat we geen geld meer hebben… ik kan er niet tegen dat die onzekerheid er is….. (Melle geeft ook zijn angst aan, en is duidelijk over zijn motieven)
Helena: ja dat snap ik heel goed, ik wil je ook alle ruimte geven daarvoor, maar kunnen we niet een heel klein beetje tijd aan elkaar besteden? (ze geeft dat aan tussen duim en wijsvinger, en trekt er een gek gezicht bij, de angel is uit het gesprek en ze is bereid tot compromis)
Melle lacht een beetje en zegt natuurlijk dat dat kan.
Moraal van dit verhaal: kritiek op de persoon van je partner, dus wat hij of zij ‘altijd ’doet in een bepaalde situatie, dat werkt niet. Hou het bij de gebeurtenis waar het over gaat, leg uit wat je dwarszit, en wees bereid tot een compromis.